Of kies een ander jaar.

Alleen de foto's van deze reis bekijken?  Klik hier.

Maandag 14 maart. Charmes-Saint-Laurent-du-Pape - 568 km.
Het is zonnig en het zal vandaag een 12 graden worden. Ik kom tot de ontdekking dat de afsluitdop van de syphon onder het spoelbakje van de keuken lekt. Da's lastig, dus eerst even op zoek naar een zaak waar ze losse sanitaironderdelen verkopen. In Charmes zit zo'n bedrijf, maar ze hebben niet de juiste maat op voorraad. Pas de problème.....dan maken we er toch één. Dus na 5 minuten komt de man van de winkel terug uit zijn werkplaats en heeft een perfect passende rubberring voor mij gemaakt. Nu nog even onder de sifon plaatsen en wegwezen. Het is inmiddels 10.00 uur als we uit Charmes vertrekken.
Via de N57 gaan we naar Vesoul, drinken daar even koffie en zoeken dan de snelweg op richting Lyon. Ik begin me steeds beroerder te voelen. Het lijkt wel of ik griep krijg. Als dat dan toch het geval zal zijn dan kunnen we beter een camping opzoeken. Maar op 14 maart zijn er in Frankrijk nagenoeg geen campings open.
Uiteindelijk komen we terecht in Saint-Laurent-du-Pape. Een klein dorp bij La-Voulte/Rhone. Dit alles ligt even onder Valence. De meeste bomen dragen al bloesems en het is echt voorjaar(foto rechts). We rijden het dorp door tot we het bordje zien, waarop aangegeven staat waar we camping "La Garenne" kunnen vinden. Deze camping wordt al vele jaren beheerd door een Nederlands echtpaar, dat al jarenlang in Frankrijk woont en werkt. Een mooie, rustige camping met prima voorzieningen. Voor campers echter geen vuilwaterstort. Uiteraard wel voor chemisch toilet en het innemen van drinkwater.

Dinsdag 15 maart.
Het is duidelijk: ik heb de griep. Jammer, want buiten schijnt de zon aan een strak-blauwe lucht en het wordt 20 graden.
Willie rijdt die dag met een andere campinggast naar La Voulte (ca. 5 km) om wat medicijnen te regelen. En voor de rest geniet ze van het mooie weer. En ik? Ik ijl verder.

Woensdag 16 maart.
Weer strakblauw en zon. Het zal vandaag ruim 20 graden worden. Goed aangekleed en in het zonnetje zal me dit vast wel goed doen. Dus toch maar even naar buiten, samen met Willie in de zon. Lekker. Maar ik voel me nog beroerd.

Donderdag 17 maart.
Ook Willie is gegrepen door de griep. Terwijl ik mij inmiddels ietsje beter voel, is zij nu volledig van-de-wereld.
Het weer? Van hetzelfde: blauw, zon en inmiddels 24-25 graden.

Vrijdag 18 maart.
Gezondheidssituatie en het weer: onveranderd.

Zaterdag 19 maart.
We voelen ons allebei inmiddels iets beter. Ondanks de fraaie temperaturen kleden we ons goed aan en pakken de fiets. We rijden naar La Voulte voor wat boodschappen en een kop koffie op een terras in de zon. We gaan ons steeds beter voelen. Alleen de hoest, die blijft onverminderd. We lijken af en toe wel een roedel honden.....we blaffen wat af.
Terug op de camping eerst even de zoon bellen: hij wordt vandaag 29.
De zon gaat weer rood onder.

Zondag 20 maart.
Nog steeds een blauwe lucht, zon en ca. 25 graden. Volgens de berichten zal het vanaf morgen wat minder worden, dus toch nog maar even genieten. Terwijl iedereen in korte broek en T-shirt loopt, kleden wij ons nog steeds oerdegelijk: een lange broek, T-shirt en trui erover. Maar het heeft volgens ons wel resultaat, want het "blaffen" wordt minder en vooral Willie voelt zich steeds lekkerder.
We overwegen onze reis richting Spanje zo langzamerhand voort te zetten.

Maandag 21 maart.
Geen zon, veel bewolking en het is duidelijk koeler. Een graad of 17,18.
Voordat we verder van huis af reizen wil ik toch graag even een controle bij de lokale huisarts doen. Ik heb wat ervaring met longontsteking. Volgens de campingbeheerder is zijn buurman de plaatselijke huisarts en deze heeft 's middags vanaf 14.00 uur spreekuur in het dorp. Terwijl wij (Willie gaat maar even mee, want na het spreekuur gaan we dan zo door naar La Voulte voor wat inkopen) om kwart voor twee de wachtkamer binnen lopen zitten er al drie dames te wachten. Dat wordt dan even een half uurtje wachten. Er komen nog meer mensen binnen. Om ruim twee uur is de dokter nog niet aanwezig. Eén van de dames begint zenuwachtig op haar horloge te kijken. Alsof dat helpt. Om kwart over twee geen dokter. Om half drie geen dokter. Om kwart voor drie geen dokter. Bijna drie uur....een dokter. Had de beste man een spoedeisende klacht? Dan: geen probleem! Of is dit de beroemde "Franse slag". We zullen het nooit weten.
Om half vier weet ik dat het met mijn longen wel goed zit, maar voor die luchtweginfectie schrijft hij mij toch maar een pufje en een drankje voor. Dit alles te verkrijgen bij de "Pharmacie" in La Voulte. Komt goed uit, moeten we toch naar toe.

Dinsdag 22 maart. Saint-Laurent-du-Pape - Sant Pere Pescadores - 421 km.
Het is zwaar bewolkt en het zal niet warmer worden dan ca. 17 graden. We besluiten verder naar het zuiden te trekken. Om 9.30 uur rijden we de camping af op weg naar Orange, Perpignan richting Spanje. Na 421 km en om 16.15 uur komen we aan op camping "Aquarius" in Sant Pere Pescadores. Dit plaatsje ligt zo'n 20 km onder Roses, al met al zo'n half uur rijden van de Frans-Spaanse grens.

Woensdag 23 maart. Sant Pere Pescadores-Sitges - 254 km.
Half bewolkt en ca. 19 graden. 's Ochtends eerst naar Roses....even langs de haven wandelen, een terrasje pakken en voor het eerst deze vakantie een Nederlandse krant gekocht. Tegen een uur of één in de camper en op weg naar camping "El Garrofer" in Sitges.

Als we met veel auto's en vrachtauto's over de 3 (soms 4) banen van de AP7 rond Barcelona "racen" zie ik een paar honderd meter voor ons een camper, die over 2 banen slingert en plotseling in de remmen gaat staan. Achterop komend verkeer moet hetzelfde doen. Als ik dichtbij kom zie ik dat voor die camper een blauwe Toyota rijdt, waarvan de bijrijder half uit het raam hangt en de camperchauffeur tracht te wijzen op een probleem met zijn camper. Typisch een voorbeeld van straatpiraterij. Ik toeter en roep (zonder dat iemand het ook maar hoort, behalve mijn vrouw) tegen de chauffeur van de camper:"Doorrijden en niet stoppen". Het is bekend dat jonge criminelen je op deze manier proberen tot stoppen te dwingen (zelfs op de snelweg) en je daarna "behulpzaam" zijn met het oplossen van de "problemen" met je camper. Als dan later blijkt dat toch alles goed is met je camper en verder rijdt, blijkt zo ongeveer je halve inventaris uit je camper geroofd te zijn.
TIP: als je dit overkomt pak dan (of laat dat je medereiziger doen) onder het rijden je mobiele telefoon en laat je belagers zien dat je aan het bellen bent. Of pak je (digitale) fototoestel en begin hun auto te fotograferen. Meestal gaan ze er dan wel als een haas vandoor. Dat gebeurde kennelijk ook in dit geval, want we waren de belaagde camper nog maar net voorbij of we zagen de bewuste blauwe Toyota met een rotvaart over de linker baan wegscheuren.

Donderdag 24 maart.
Hetzelfde weerbeeld als gisteren.
Het voordeel van deze camping is dat direct voor de ingang de bus naar Barcelona stopt en je ieder uur naar het centrum van deze stad brengt. We pakken de bus van 10.50 uur naar Barcelona. De rit eindigt een uur later in het centrum van deze mooie stad. Wat ons opvalt in de stad is het straatvuil.......het is er NIET. Een schone stad met gezellige pleinen en terrassen en de Ramblas met de vele straatartiesten, toch altijd weer leuk om te zien.

Goede vrijdag 25 maart.
We zagen het al gebeuren. Overal kwamen de Spaanse campinggasten naar de campings i.v.m. met het Paasweekeinde.
Jammer van het weer. Zwaar bewolkt en een graad of 18. Voor Nederlandse begrippen natuurlijk helemaal niet onaardig voor deze tijd van het jaar. Maar ja, wij zitten in Spanje en je hoopt op meer en beter. We wandelen vanaf de camping naar de boulevard van Sitges (ca. 2 km). Mooie huizen staan hier langs de boulevard.
Het is een drukte van belang. Veel Spanjaarden (en andere vakantiegangers) die deze vrije dag op dezelfde manier willen besteden als wij. Na een poosje vinden we het tijd worden voor koffie-met-iets-lekkers. We zoeken een terras op en genieten van het vage zonnetje, dat inmiddels te voorschijn is gekomen. Na de koffiebreak wandelen we verder de boulevard over in de richting van het oude stadsdeel. Altijd aardig, die oude gebouwen.
Na een paar uur in Sitges vertoefd te hebben wandelen we weer terug naar onze camper, waar Kim,onze 15 jarige Yorkshire, lekker in zijn mandje ligt te middagdutten.

Zaterdag 26 maart. Sitges-Narbonne - 330km.
Het is vandaag half bewolkt, af en toe een zonnetje en een graad of 18.
We besluiten niet verder naar het zuiden te trekken, maar terug te keren richting Frankrijk. Tegen 10.15 uur vertrekken we van camping "El Garrofer" en gaan op weg naar camping "La Nautique" in Narbonne. Ook dit is een camping met Nederlandse leiding en één van de weinige, die in deze periode geopend is. De meeste campings in Frankrijk en Noord Spanje gaan pas met de Pasen of per 1 april open. Als we in Narbonne aankomen om 15.30 uur is het weer inmiddels miezerig geworden.

Zondag 27 maart: 1e Paasdag. Narbonne - Saint-Laurent-du-Pape - 323km.
Het is zonnig met een verdwaalde wolk en 20 graden. We besluiten de snelweg te mijden en de B-weg te nemen richting Beziers. Na een poosje slaan we af richting Agde om vervolgens door te rijden naar Cap d'Agde. Achter op een parkeerterrein vinden we uiteindelijk een plaatsje. Er staan zeker 30 campers.
Flaneren langs de haven met de vele jachten en verhuurbedrijven. Het zonnetje schijnt, de terrassen zijn vol en ook hier genieten de Franse dagjesmensen van hun vrije Paasweekend. Na een 2-3 uur hebben we het wel gezien en volgen met de camper de kustroute naar Sète. Een weg, die langs een mooi zandstrand loopt. De eerste flinkerds hebben zich al in het water gewaagd. Langs de weg staan behalve veel auto's van dagjesmensen ook tientallen campers. Ieder geniet op zijn eigen wijze.
Voorbij Sète pakken we de snelweg op en spoeden ons naar camping "La Garenne" in Saint-Laurent-du-Pape (inderdaad, dezelfde camping, die we 8 dagen geleden verlieten). Hier genieten we van de rust (dat zal in het hoogseizoen wel anders zijn -gelukkig voor de campingeigenaar), het uitzicht en de gemoedelijkheid.

Paasmaandag 28 maart.
Het is heerlijk weer. De stoelen en de tafel gaan naar buiten en we genieten van de rust. Tijd om een boek te lezen of die dikke weekendkrant, die ik gisteren in Cap d'Agde gekocht heb. We vermaken ons prima en zijn de hele dag heerlijk buiten.

Dinsdag 29 maart. Saint-Laurent-du-Pape - Charmes - 592km.
Halfbewolkt en ca. 19 graden. We rijden eerst via een B-weg naar Valence en Tournon. Drinken daar even koffie en gaan dan op weg naar de Route-de-Soleil. Op naar het noorden. Het wordt weer de camperplaats Charmes aan de Moezel. Dit keer staan er zeker 40 campers en ook in de stroomvoorziening is inmiddels voorzien. De Moezel is ook ijsvrij en het is er gelukkig minder koud dan 2 weken geleden.

Woensdag 30 maart. Charmes-Nijverdal - 600km.
Over deze dag valt weinig meer te melden. Via Luxemburg -waar nog even getankt wordt- rijden we door de Eifel, de Achterhoek richting huis.
Hoewel we van plan waren zeker een week langer weg te blijven zijn we toch ook wel weer blij thuis te zijn. Onze dochter en schoonzoon hebben vandaag de sleutel van hun nieuwe woning gekregen en er moet verhuisd worden. Dan is het wel handig als pa en ma een handje kunnen helpen. En ook de griep van de eerste week blijft ons wel een beetje parten spelen.
We zien binnenkort wel waar de volgende trip naar toe gaat.