Alleen de foto's van deze reis bekijken?  Klik hier.

Zondag 25 februari 2007. Nijverdal » Charmes - 630 km.
Gisteren nog eerst even de 6e verjaardag van onze kleinzoon gevierd. Dan kunnen we nu met een gerust hart vertrekken. Op weg naar de zon!!

Om 9.15 uur rijden we weg in stromende regen. Het gaat via Eindhoven, Maastricht en Luik richting Luxemburg. Voordat we daar aankomen zullen we toch eerst moeten tanken, want de tankstations in Luxemburg halen we waarschijnlijk niet. Via een kleine omweg komen we in Martelange. Daar stikt het van de tankstations en diesel kost er slechts € 0,87/liter.
Na het tanken weer verder richting Metz en Nancy. We verlaten de snelweg en gaan richting Epinal en Charmes. We zoeken om 17.00 uur een plaatsje op de voor ons inmiddels bekende camperplaats (N=48º22'26;O=06º17'39). Ook in deze tijd van het jaar sta je hier nooit alleen. Zeker 30-40 camperaars blijven hier overnachten. We zitten vandaag de hele dag binnen, want het regent ook de hele avond nog door. Hopelijk is het morgen iets beter, want rijden met al die regen is ook geen plezier.

Maandag 26 februari. Charmes » Montelimar - 540 km.
De weergoden zijn ons vandaag iets gunstiger gezind. We verlaten Charmes om 9 uur met regen, maar af en toe wordt het droog en verschijnt er een wazig zonnetje.
We rijden hier niet voor ons plezier(?), maar we willen opschieten. Dit gebied (Jura/Vogezen) hebben we 3 jaar geleden al eens uitgebreider bezocht. Zie ons reisverslag van juni 2004. Volgens de laatste informatie van weeronline.nl zal het deze week rond Valencia een graad of 22-23 worden met veel zon. Dat is ons doel. Dus....doorrijden. De reis verloopt voorspoedig, want via Dijon en Lyon komen we om 14.45 uur aan op camping "Floral" (N=44º38'14;O=04º46'28) even ten zuiden van Montelimar. De camping is te bereiken vanaf de A7 bij afslag 17 (Montelimar Nord) de snelweg verlaten, dan de RN7 volgen naar Les Tourettes en na 5 kilometer vind je links de inrit naar de camping. Deze stelt op zich niet zoveel voor, maar als doorgangscamping....prima. We zijn niet de enigen: een Duitser, 2 Franse koppels en een Engels echtpaar houden ons gezelschap. 's Avonds gaan we even bij de Engelse buren op bezoek, drinken een glaasje en wisselen onze reiservaringen uit.

Dinsdag 27 februari. Montelimar » Capmany - 370 km.
Voor we om 9 uur de camping verlaten, lozen we nog even afvalwater (het is niet zo veel, maar we zijn het even kwijt) en het toilet.
De zon schijnt...dat geeft hoop. Het is echter nog wel fris buiten, maar achter het glas van de camper wordt het zo langzamerhand lekker warm. We tanken nog even en pakken de 'Route du Soleil' weer op. Om 13.00 uur rijden we de Frans-Spaanse grens over en een half uurtje later staan we op de camping "Les Pedres" (N=42º22'24;O=02º54'44) in Capmany. Ook al geen onbekende.
De receptie is nog dicht, maar we zoeken een plaatsje uit tussen andere bezoekers en we melden ons vanavond wel tussen 7 en half 8. De stoelen gaan naar buiten, want het is zonnig en met een temperatuur van ca. 19 graden is het goed toeven. We kunnen ons hier heerlijk douchen en gaan 's avonds even een hapje eten in het restaurant (heerlijk....voor weinig geld. Voor onze Belgische vrienden....we blijven Ollanders).

Woensdag 28 februari. Capmany » Benicasim - 420 km.
Het is bewolkt als we Capmany verlaten. Net buiten het dorp tanken we nog even en rijden dan door naar Figueres. Daar pakken we de AP-7 weer op. Deze Autopista blijven we volgen tot Benicasim.
Hoe verder we naar het zuiden rijden, hoe zonniger en warmer het wordt. Als we uiteindelijk om 15.00 uur bij camping "Bonterra Park" (N=40º03'26;O=00º04'24) in Benicasim aankomen is het inmiddels zo'n 20 graden. Hier komen we voor.
De camping blijkt nagenoeg volgeboekt te zijn met overwinteraars. Vooral Engelsen, Duitsers en Nederlanders. Maar we vinden nog een plekje. Deze camping hebben we vorig jaar (februari 2006) ook bezocht en we vonden het een perfekte plek om te verblijven, vandaar dat we nu de langste tijd hier willen doorbrengen. Dit keer gaan we immers vooral voor de zon.

Donderdag 1 maart. Benicasim.
Als we wakker worden staat de zon al aan een helderblauwe lucht. Een korte broek en een shirt aan en buiten ontbijten. Het wordt vandaag ruim 20º en we gaan vanmorgen even het stadje in, want er is markt en da's wel even gezellig...al die mensen. 's Middags zitten we heerlijk in de zon bij de camper en vermaken ons met een boek en de laptop. Er is hier een Wifi draadloze internetmogelijkheid, dus even wat mailtjes en de eerste foto's naar de kinderen versturen.

Vrijdag 2 maart. Benicasim.
Vandaag zal het ruim 25º worden. We pakken de fiets en gaan via de boulevard en kustweg naar Grau de la Castellon (ca. 13 km). Hier liggen de luxe zeil- en motorjachten en verder is er de grote handels- en visserijhaven. Na het bezoek aan "Grau" gaan we per fiets verder naar de provinciale hoofdstad Castellon de la Plana (nog eens 5 km).
Tegen een uur of 4 en met 37 kilometer op de teller zijn we weer terug bij de camper. Nog even in de zon met een glaasje wijn. We hebben geen haast, want we blijven nog een dag of 10 op deze camping.

Zaterdag 3 maart. Benicasim.
Deze vakantiereis zullen we niet zo veel te vertellen hebben, want dit keer gaan we vooral voor de zon en de temperatuur. We reizen minder en zien dus minder en er valt dus minder te vertellen.
Deze dag blijven we bij de camper (genieten van de zon), lezen een boek, puzzelen wat en ik (Joop) heb op mijn laptop muziek en teksten staan, die nog moeten worden geleerd. Op zaterdag 31 maart is er een concert van het popkoor "Popkorn" en door deze reis mis ik 3 repetities. Op zich niet handig natuurlijk, zo vlak voor een concert. Maar er is altijd wel iets. Dus we zijn toch maar gegaan. Ik wil echter wel proberen mijn teksten en mijn stempartij (bas) goed te kennen. Dat betekent dus een hoofdtelefoon op de laptop aansluiten en maar luisteren en tekst leren.

Zondag 4 maart. Benicasim.
Opnieuw is het een warme dag 24-25 graden. Veel zon en veel Spanjaarden op de boulevard, de terrassen en het strand. Iedereen geniet van dit mooie weer. We pakken de fiets en gaan via de kustweg in de richting van Oropesa. Onderweg hebben we prachtige uitzichten over de kuststrook en de Middellandse Zee. Na een paar kilometer geven we het echter op.
Het wordt ons te steil en om nou die hele weg (ca. 8 kilometer) met de fiets aan de hand te gaan lopen lijkt ons ook geen goed idee. Dus weer terug naar Benicasim, waar we via de boulevard naar het gedeelte van de stad fietsen, waar zich de meeste strandtenten en terrassen bevinden. Daar genieten we van een drankje in de zon.
Terug bij de camper nog even via de laptop wat e-mails versturen, o.a. naar de (klein)kinderen, dan zijn die ook weer op de hoogte.

Maandag 5 maart. Benicasim » Morella » Benicasim - 254 km.
We hebben als camperaars geen ervaring met het lang verblijven op één plek. En het wordt nu toch tijd om de vers-en vuilwatertank te vullen/legen.
Als we dan toch even van de plek af gaan, kunnen we net zo goed vandaag een rondje in de omgeving maken om het één en ander te bekijken. We koppelen de stroomkabel af, laten deze op de plek liggen en zetten even onze fietsen en stoelen op de plek waar zojuist nog de camper stond. Hebben we vanavond in ieder geval onze eigen plek terug.
We rijden de camper naar de serviceplaats, waar we de vuilwatertank legen en de schoonwatertank weer vullen met fris water. Spoelen daarna de buitenkant van de camper nog even af en gaan dan op weg. Nu maken we de route die we gisteren per fiets begonnen af en rijden -via de kustweg- door naar Oropesa. Daar tanken we nog even en rijden verder het dorp in tot aan de kust waar we een prachtige baai zien met mooi fijn zand. Dit moet een heerlijk strand zijn. Hier zoeken we aan de boulevard nog even een terrasje en genieten er van een fijne café-con-leche en van de zon. Het is vandaag weer helder blauw en de temperatuur zal zo'n graad of 22 bedragen. Na een half uurtje stappen we weer in de camper en vervolgen de kustweg naar het noorden. Met 63 kilometer op de dagteller komen we in Peñiscola aan. Dit is echt een toeristische plaats, waar we even wat rondkijken om daarna door te rijden het binnenland in.
Met 146 km op de teller komen we bij het bergdorp "Morella". Dit dorp (of is het toch een stadje) ligt letterlijk op een bergtop en op een hoogte van ca. 1000 meter. We laten de camper op één van de parkeerplaatsen buiten het dorp staan en wandelen door de poort van de stadsmuur het stadje binnen. Alles lijkt uitgestorven. Logisch want het is half 3 en dus zijn de winkeltjes, die er zijn, gesloten. Door de smalle straatjes -waar bijna nooit zon komt- lopen we naar het hoogste punt waar zich de resten van een kolossale burcht bevinden. Van hieraf heb je een schitterend uitzicht over de wijde omgeving. Het ruim 1000 jaar oude "Castillo de Morella" is bewoond geweest door ridders en heeft gediend als paleis voor de tegenpaus Benedictus XIII. Verder hebben er in de loop der eeuwen diverse legereenheden hun onderkomen gehad. Het is ooit in handen geweest van Romeinen, Arabieren, Christenen en Iberiërs.
Tegen half 5 verlaten we dit bergstadje rijden via een andere route dan de heenweg (we gaan nu via Sant Mateu en het natuurpark "El Desert de les Palmes") terug naar de camping.

Dinsdag 6 maart. Benicasim.
Het ziet er vandaag Nederlands uit: bewolkt en aanmerkelijk frisser. De thermometer haalt vandaag net de 16º en dat zijn we niet meer gewend. Een lange broek en een trui aan, een lekkere bak koffie en een boek. Ach, we vermaken ons ook vandaag wel. Lezen, muziekteksten leren en 's middags nog even het dorp in. Voor de rest weinig spannends. We hopen dat het morgen wat warmer zal zijn.

Woensdag 7 maart. Benicasim.
De dag begint bewolkt, dus dat beloofd niet veel goeds. Willie leest en ik werk deze site bij, maar tegen 11 uur breekt de bewolking en komt de zon weer tevoorschijn. Voor de rest van de dag zal ze ons niet meer verlaten??.....heerlijk.
Tegen het middaguur wandelen we naar de boulevard en gaan van daaruit naar het zuiden. Het is er rustig. Een enkele vakantieganger wandelt of fietst eveneens over de boulevard...genietend van de altijd levendige, blauwe zee. Na ruim een uur en zo'n 5-6 kilometer verder komen we bij een strand ten zuiden van Benicasim, waar zich wat horeca bevindt. Om onze voeten wat rust te gunnen, zoeken we een plekje in de zon op één van de terrassen aan zee en bestellen gelijk maar een "bocadillo" - een stokbroodje met wat gezonds er tussen.
Later die middag verdwijnt de zon toch wat achter lichte bewolking en het ziet er zelfs naar uit dat er wel eens wat regen zou kunnen gaan vallen. Maar dat valt mee. Wat niet meevalt is dat er veel wind komt opzetten. Deze wakkert 's avonds aan tot stormachtig en iedereen op de camping laat zijn (antenne)schotel zakken of zet de voortent nog eens extra goed vast. Dat blijkt wel nodig te zijn, want 's nachts blijft de storm maar door razen en ik moet eerlijk zeggen dat we (en achteraf hoorden we dat de meeste campinggasten) die nacht slecht geslapen hebben.

Donderdag 8 maart. Valencia.
De storm lijkt iets minder te zijn geworden, maar het waait nog steeds hevig. Het is wel weer zonnig en iets afgekoeld (20º). Gelukkig zijn erg zo te zien geen schades aan caravans of campers. Bij één van de vakantiehuisjes op het park ligt wel een dikke tak, die van de boom is afgebroken, maar deze heeft gelukkig geen schade veroorzaakt.
Om 9 uur staan we bij de ingang van het park; samen met een 30-35 andere campinggasten. We (en zij) hebben ons aangemeld voor een dagtrip naar Valencia. Als de bus arriveert stapt iedereen in en anderhalf uur later staan we bij het "Estacion del Norte" (Station Noord) in Valencia. Daar verlaten we de bus en gaan onder begeleiding van 2 gidsen een wandeltocht maken door het oude centrum van deze fraaie stad. Zoals gezegd te beginnen bij Station Noord: een bijzonder fraai gebouw, zowel van buiten als van binnen.

Vrijdag 9 maart. Benicasim.
Zoals gezegd: het is weer rustig in de lucht. De zon schijnt heerlijk en de temperatuur zal zo'n 20º zijn. Vanmorgen wandelen we even naar het centrum. We kopen een Nederlandse krant, een paar kaarten (o.a. om naar de kinderen te sturen), zoeken een terrasje in de zon en genieten alweer. Op de weg terug naar de camper gaan we nog even bij de supermarkt langs om wat inkopen te doen.
Na de middag pakken we de fiets en maken een ritje langs de kustweg om weer van de mooie zee te genieten.

Zaterdag 10 maart. Benicasim.
Zonnig en graad of 22. Verder?? Weinig. Wat lezen, 's middag even wandelen en van de zon genieten. 's Avonds als afsluiting van deze dag bij de plaatselijke "Chinees" gegeten: een modern, strak ingericht interieur en een prima keuken. Zelfs de Spanjaarden kunnen zo'n "Chinees" waarderen.

Zondag 11 maart. Benicasim.
Onze laatste volle dag in Benicasim. Het is nog steeds mooi weer en het wordt net als gisteren zo'n 22º.
Ook de Spanjaarden genieten op hun vrije dag van dit mooie weer, want het is weer druk op de boulevard en de terrassen. We fietsen nog één keer over de boulevard en de kustweg naar het zuidelijk stad/strandgebied van Benicasim: Heliopolis. Daar genieten we nog een keer van het fijne uitzicht over de zee terwijl we ons tegoed doen aan een bocadillo-met-tonijn. Niet te versmaden!!!
Bij het invallen van de duisternis -ca.19.00 uur- nog even een paar plaatjes maken en dan naar de camper. Daar leeg ik nog even het toilet en plaats de fietsen alvast op de camper. Dat scheelt morgenvroeg weer werk.

Maandag 12 maart. Benicasim » Sitges - 239 km.
Alweer zo'n helderblauwe dag met 22º.
Na het ontbijt ga ik naar de receptie om af te rekenen (met een ACSI-kaart valt dat toch altijd weer mee) en te vragen of iemand de stroomkabel uit de kast wil halen. Als we om 10 uur het vuilwater geloosd en fris water getankt hebben, verlaten we Benicasim en rijden via de kustweg naar Oropesa. Daar drinken we voor het laatst op een terras aan het strand een fijne bak koffie, waar we ieder 2 koekjes en een snoepje bij krijgen. Waar krijg je dat nog.....en dat voor euro;1,30 per kop. Na een uur rijden we weg en gaan via de N340 richting Tarragona.
Na een 150 km verlaten we de provincie Valencia en rijden de provincie Catalonië binnen. Het laatste deel van de reis vervolgen we via de AP-7, die we bij Sitges verlaten om een plekje te zoeken op camping "El Garrofer" in Sitges. Daar komen we om kwart over 3 aan. We zetten de stoelen naar buiten, drinken in de zon nog even koffie en pakken daarna de fietsen om nog naar de boulevard van Sitges te fietsen. Eigenlijk hebben we deze camping uitgezocht omdat voor de ingang van de camping de bus naar Barcelona stopt. En Barcelona willen we morgen nog eens gaan bezoeken (hebben we 2 jaar geleden ook al eens gedaan).

Dinsdag 13 maart. Barcelona.
Het is zonnig en een prima temperatuur om vandaag in een grote stad als Barcelona eens wat rond te kijken. Om 9.50 uur stappen we voor de ingang van de camping op de bus naar Barcelona. Een uur later staan we op Plaza Catalunya, waar we als eerste een terrasje in de zon zoeken voor de "broodnodige" bak koffie (als je daar te lang mee wacht krijg je afkickverschijnselen). De vorige keer dat we hier waren -2 jaar geleden- hebben we alleen de Rambla en een aantal zijstraten over gewandeld. Nu willen we toch iets meer zien. Dus we kopen een toeristendagkaart, waarmee we op één van de open bussen kunnen stappen, die langs de meeste bezienswaardigheden van de stad toeren. Onderweg kun je op diverse haltes uitstappen en met een andere bus de reis weer vervolgen. Er zijn 3 routes door de stad uitgezet. Zou je een route volledig afwerken dan duurt zo'n tocht ca. 2 uur, maar je kunt op een aantal punten ook overstappen van de ene route op de andere. Aan boord van de bussen rijden stadsgidsen mee, die tijdens de rit uitleg geven over diverse bezienswaardigheden.
Wij zijn begonnen vanaf het Plaza de Catalunya op de "rode route". Je komt dan o.a. langs een aantal gebouwen, die ontworpen zijn door de beroemde Gaudi. Van deze man staan diverse opzienbarende gebouwen in Barcelona,o.a. het Sagrada Familia. Verder gaat deze route door de wijk Gracia met het prachtige Guëll park om daarna door de universiteitswijk te rijden. Hier bevindt zich o.a. het Palau Reial met het museum voor keramiek en decoratieve kunst. Even verderop gaat de route langs Camp Nou, de thuishaven van voetbalclub F.C. Barcelona. Bij de halte Francesc Macia Diagonal stappen we over op een bus, die ons verder vervoert door de "blauwe route". Deze rijdt o.a. door het Olympisch gebied, waar veel gebouwen, terreinen en stadions liggen waar in 1992 de Olympische Zomerspelen zijn gehouden. (Ellen van Langen won hier op de 800 meter goud, evenals de paardenjongens.) Je komt dan automatisch ook op de berg Montjuic. Van hieruit heb je een geweldig panorama over de stad. Vanaf Parc de Montjuic kun je met kabelbanen over een gedeelte van de stad, o.a. via het World Trade Center Barcelona naar de haven. De bus van de blauwe route rijdt ook door dit havengebied. Op het Plaza de Palau, zo'n kilometer of 2 voor het eindpunt (Plaza de Catalunya) zijn wij echter uitgestapt en zijn verder door het havengebied gewandeld naar de Ramblas. Via deze route zijn we uiteindelijk ook uitgekomen op Plaza de Catalunya, waar we tegen een uur of 6 de bus weer hebben gepakt, die ons terug bracht naar de camping.
Al met al een dag, waarop we veel gezien en gehoord hebben, maar wil je Barcelona een beetje leren kennen, dan ben je zeker een dag of 2-3 nodig. Desalniettemin (wat een woord) hebben we toch een aardige indruk van de stad gekregen.

Woensdag 14 maart. Sitges » Andorra - 210 km.
Het is zonnig en een graad of 20 als we om 9.30 uur de camping in Sitges verlaten. Vandaag gaan we via normale wegen naar het Pyreneeënstaatje Andorra. We hebben geen idee wat we daar moeten verwachten, maar we zijn nu toch in de buurt.
Van Sitges rijden we via de 15 naar Vilafranca del Penedes en Iqualada om van daaruit binnendoor te steken naar het dorpje Ponts aan de 14. Hier maken we even een pauze van een uurtje. De 14 blijven we volgen tot we na 198 km om 14.00 uur de grens van Spanje-Andorra over steken. Zo'n 20 minuten later komen we in de "hoofdstad" van het prinsdom aan: Andorra la Vella. Af en toe zien we wat mensen in skikleding lopen, maar verder zien we weinig ski-activiteiten. We wandelen de winkelstraten even door, maar om deze tijd zit alles dicht. Daarom stappen we een horecagelegenheid binnen en bestellen er een broodje en drankje. Het is wel opvallend hoeveel parfumerie- en drankzaken er zijn. Dit waarschijnlijk door het belastingvoordeel dat dit staatje kent. Omdat de hoofdstad ons verder niet echt kan boeien, rijden we toch maar door. Na wat omzwervingen komen we om 16.30 uur aan op camping Internacional in Encamp. De camping ligt bijna in het centrum van dit plaatsje en stelt op zich niet veel voor. Hier zien we meer mensen in skikleding en met ski-uitrustingen lopen. Ze stappen uit de bussen die hen vanaf de skipistes terugbrengen naar de hotels en appartementen in het dorp. Encamp ligt op een hoogte van ca. 1300 meter en rond om ons heen zien we de besneeuwde berghellingen.

Donderdag 15 maart. Andorra » Saint-Laurent-du-Pape - 514 km.
Vandaag vertrekken we om 9.15 uur vanuit Encamp en rijden naar Pas de la Casa, de grensplaats met Frankrijk. Pas de la Casa is een echte wintersportplaats. Het ligt dan ook op een hoogte van ca. 2000 meter. Je kunt de plaats op 2 manieren bereiken: via de col (dan heb je nu sneeuwkettingen nodig) of via de tunnel. We hebben de laatste gekozen. Eén van de voordelen van Andorra is de lage benzine-dieselprijs. Voor diesel betaal je ongeveer € 0,82 per liter. Als je echter door de tunnel wilt (of moet) zorg dan dat je voor de tunnel getankt hebt, want zodra je de tunnel doorbrengt sta je in Frankrijk. Nadat we de tunnel uitkwamen zijn we nog even een kilometer omgereden om weer in Pas de la Casa/Andorra te kijken. Daar bevindt zich een mooie camperplek (hadden we eerder moeten weten). We hebben de camper daar geparkeerd en zijn toch nog even het dorp ingelopen: veel toerisme!! Na het nuttigen van een bak koffie zijn we met de camper naar een parkeerplaats gereden, die naast de camperplek ligt en waar je vuilwater kunt lozen. Dat hebben we maar even gedaan.
Daarna snel op pad, want we moeten nog zo'n 180 kilometer binnendoor richting Perpignan. En van daaruit nog eens een 350 kilometer naar Saint-Laurent-du-Pape in de Ardeche. En het is inmiddels al een uur of elf.
Via smalle bergweggetjes en haarspeldbochten (erg mooie omgeving) komen we bij Mont Louis op de N116. Deze weg schiet wat beter op, maar het blijft tweebaans. Om 12.45 uur en met 115 kilometer op de dagteller passeren we Villefranche-de-Conflent. Dit prachtige dorp is volledig ommuurd en terwijl we langsrijden, zie ik in een ooghoek door de muurpoort een terras. Stop!! Camper aan de kant en toch nog even van de zon genieten. We hebben te weinig tijd, want anders zouden we hier wat meer willen rondkijken. Maar dat bewaren dan maar voor de toekomst. Toch nog even de stadspoort door om op het terras in de zon een sandwich te gebruiken.
Om 13.30 uur starten we de camper weer en vervolgen de reis naar de Snelweg A9 bij Perpignan. Dat wordt "kachelen" tot we zo'n 20 kilometer voorbij Montelimar de afslag zien naar La-Voulte-sur-Rhône. We stoppen op de parkeerplaats bij de supermarkt in het dorp, waar we nog even wat inkopen doen en rijden dan de laatste 3 kilometer door naar Saint-Laurent-du-Pape. Daar bevindt zich camping "La Garenne", waar we om 17.45 uur aankomen. Hier hebben we 2 jaar geleden ook al eens een aantal dagen gestaan.(zie verslag van maart 2005). Een mooie, rustige camping aan de rand van het dorp. De camping staat onder Nederlandse leiding en is vanaf 1 maart geopend.
Het is voor vandaag weer mooi geweest. Morgen hebben we een rustdag gepland.

Vrijdag 16 maart. Saint-Laurent-du-Pape.
Zoals gezegd: vandaag is het een rustdag. We genieten (voorlopig voor het laatst) van het mooie weer. Drinken onze koffie voor de camper in het zonnetje en wandelen daarna even het dorp in. Na de middag wandelen we nog even weg en installeren ons tegen half 4 weer bij de camper, waar ik aan dit verslag verder werk, terwijl Willie verder gaat in het boek waar ze de laatste dagen mee bezig is. Heerlijk: rustig en relaxed, want morgen volgt er nog een flinke reis van ruim 500 kilometer naar de camperplaats in Charmes.

Zaterdag 17 maart. Saint-Laurent-du-Pape » Charmes - 517 km.
De dag begint zonnig, maar het is al wel wat frisser. We verlaten om 9.15 uur Saint-Laurent-du-Pape en rijden via de N86 richting Valence. Vandaar gaan het naar Tournon-sur-Rhône. Daar maken we even een koffiestop en wandelen nog even in het zonnetje de zaterdagmarkt over. Na een uurtje verlaten we Tournon, steken de Rhône over en vervolgen onze route over de N7 naar Lyon. Vlak voor Lyon pakken we de autosnelweg A7, die direct daarna overgaat in de A6 naar Dijon. Daar verdwijnt de zon voorgoed (althans voor vandaag) achter een dik wolkendek. Dit zijn we niet meer gewend. Wat zullen we die zon missen. Voorbij Dijon gaan de snelweg over in de A31 en bij afslag 10 slaan we af naar Mirecourt. Vandaar is het nog een 20 kilometer naar Charmes, waar we ons voor de laatste overnachting op de camperplaats installeren.

Zondag 18 maart. Charmes » Nijverdal - 640 km.
We zijn duidelijk weer op weg naar huis. Bewolkt, af en toe miezerig en een graad of 8.
We vertrekken om 8.45 uur uit Charmes en gaan dit maal via Luxemburg, Trier en Oberhausen naar huis. Om straks thuis alles zo snel mogelijk weg te werken, eten we onderweg even een hapje. Om 6 uur 's avonds draait de eerste wasmachine al. Morgen maken we de camper verder wel schoon en dan kan die tot mei/juni wel weer even op stal.

Conclusie van deze reis.
Ook dit keer hebben we erg genoten. We gingen deze keer vooral voor de zon en de warmte. We hebben dus wat minder gereisd. We hebben heerlijk op camping Bonterra in Benicasim gestaan en van de zon genoten (misschien een herhaling voor volgend jaar). Verder hebben we 2 interessante steden gezien: Valencia en Barcelona. Valencia willen we nog eens een keer op ons gemak bekijken (ook misschien volgend jaar???). Andorra hebben we gezien en ook wel gehad. Frankrijk blijft echter toch wel een beetje favoriet. In deze tijd van het jaar (februari-maart) heeft midden-Spanje echter wel het voordeel van het klimaat. En daar gingen we dit keer voor.